Hiszpańskie okręty liniowe były w XVII i XVIII w. klasyfikowane w podobny sposób jak jednostki francuskie. Największymi hiszpańskimi okrętami liniowymi były: „Santissima Trinidad” ze 130 działa-mi, „Santa Anna” ze 120 oraz „Principe de Asturias” ze 118 działami. „Santissima Trinidad” — zbudowany w 1778 r. był największym okrętem liniowym świata. Miał zgodnie z ówczesnymi tendencjami bogato zdobioną rufę; lecz wówczas już nie najważniejsze było zdobnictwo ale funkcjonalność okrętu, o której przede wszystkim stanowiła siła ognia. 130 dział rozmieszczonych na pokładach i nadbu-dówkach nie miał żaden inny okręt w owym czasie.
„Santissima Trinidad” uczestniczył w bitwie pod Trafalgarem, gdzie walczył u boku „Bucentaure” — okrętu flagowego dowódcy floty francuskiej admirała Villeneuve’a. W walce okręt stracił maszty i musiał się poddać, podobnie jak 100 działowa hiszpańska jednostka „Algeciras”, której 270-osobowej załodze darowano wolność i mogła wrócić do Kadyksu. Po rozbiciu szyku francusko-hiszpańskiego, rozpoczęła się walka pojedynczych okrętów. Z „Santa Anna” rozpoczął walkę 100-działowy „Boya I Sovereign” admirała Collingwooda a z „Principe de Asturias” 90-działowy „Dreadnought”. Chociaż Francuzi i Hiszpanie walczyli niezwykle dzielnie, przewaga na skrzydle, którą osiągnął Nelson, była decydująca dla bitwy. Z 33 francuskich i hiszpańskich okrętów liniowych tylko 10 się uratowało, a wśród nich „Principe de Asturias”.
Zupełnie inny los spotkał okręt liniowy I klasy „San Felipe”, zbudowany w 1693 r. Wprawdzie uzbrojony był w 110 dział, ale nie uczestniczył w żadnej bitwie. Miał on działa z brązu, które były o wiele wytrzymalsze niż żeliwne. Był to bardzo potężny okręt, którego dębowe poszycie miało grubość 25 cm. Z upływem czasu zanurzona część kadłuba statku nie będąca dosyć szczelną zaczęła przeciekać i w 1736 r. okręt zdemontowano. Okręty liniowe III klasy, jakim był na przykład „Santissima Madre” z 62 działami, miały wprawdzie mniejszą siłę ognia, ale były bardziej zwrotne. „Santissima Madre” miała zgodnie z nazwą na wielkiej tarczy rufowej postać Matki Boskiej.
