A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S T U W Y Z

 

Bezan – czworokątny żagiel zawieszony na ukośnym drzewcu.

Bakburta – lewa burta.

Bezanmaszt – tylny maszt co najmniej trzymasztowego żaglowca.

Bom – dolne, poziome drzewce żagla.

Bombramsel – czworokątny żagiel rejowy, stawiany na wyższych kondygnacjach.

Bakista – zamykany schowek umieszczony pod kojami.

Baksztag

1. wiatr wiejący z ukosa od rufy.
2. lina (sztag) należąca do olinowania stałego, biegnąca od topu masztu do burty, w kierunku rufy.

Banty – płócienne pasy wzmacniające, naszyte w poprzek żagla.

Bark – żaglowiec co najmniej trójmasztowy.

Barkentyna – j. wyżej.

Bączek – mała łódź pomocnicza, zwana też jolką, używana jako łódź robocza do komunikacji z lądem.

Bermudzkie ożaglowanie – nazywane w gwarze żeglarskiej MARCONI, typ ożaglowania, w którym duży, trójkątny żagiel (grot) jest rozpięty między wysokim masztem (grotmasztem) i bomem. Ożaglowanie pozwala „chodzić” ostro do wiatru.

Blindziarz – pasażer bez biletu.

Bojrep – linka z bojką przywiązana do kotwicy, wskazuje miejsce, w którym leży rzucona kotwica.

Bryg – żaglowiec dwumasztowy z ożaglowaniem rejowym na obu masztach.

Brygantyna – żaglowiec dwumasztowy o ożaglowaniu rejowym na przednim maszcie (fokmaszcie) i gaflowym na tylnym maszcie (grotmaszcie).
Bras – lina do obracania rei w płaszczyźnie poziomej.
Bukszpryt – rodzaj pochyłego masztu umocowanego do dziobnicy i wystającego ukośnie do góry przed dziób.
Balast – ciężary umieszczone w dolnej części kadłuba.
Bonawentura – na dawnych żaglowcach maszt stojący najbliżej rufy, wyłącznie z żaglem skośnym.
Bonet – pas płótna przymocowany do dolnego liku żagla.
Bryty – pasy płótna, z których jest zszywany żagiel.
Bomstenga – Drzewce przytwierdzone do bukszprytu w celu jego przedłużenia.