A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S T U W Y Z

Pawęż – deska stanowiąca rufowe zakończenie kadłuba statku.
Pelengator – namiernik.
Perta – lina pod reją, na której marynarze opierają nogi podczas pracy.
Pięta – zakończenie drzewca, którym jest ono mocowane do kadłuba, innego drzewca lub części szkieletu statku.
Pik – górny,najwyższy róg żagla gaflowego.
Pikfał – lina służąca do podnoszenia pikowego rogu gafla.
Pilers – stalowa podpórka masztu między kilsonem a piętą.
Pilot – pracownik kapitanatu portu, pomagający w sposób bezpieczny wprowadzać statki do portu.
Pirat – wyjęty spod prawa rozbójnik morski, marynarz, który wzniecił bunt przeciwko kapitanowi okrętu.
Pirs – drewniany lub betonowy pomost wchodzący wgłąb portu (prostopadły do nabrzeża ), wyposażony w urządzenia rozładunkowe i cumownicze.
Pławnica – rodzaj sieci rybackiej.
Pławy – pływające znaki nawigacyjne oznaczające przeszkody i miejsca zmiany kursu.
Poler – knecht.
Pomeranka – łódź żaglowo- wiosłowa używana do połowów na Bałtyku.
Port – miejsce osłonięte przed falami, przeznaczone do kotwiczenia okrętów i przeładunku towarów.
Półwiatr – wiatr wiejący prostopadle do burty statku.
Poszycie kadłuba – zewnętrzna płaszczyzna kadłuba statku (drewniane, z siatkobetonu, stalowe, z tworzyw syntetycznych).
Prosiak – ciężar zwiększający siłę trzymania kotwicy statku.
Psia wachta – wachta od 00.00 do 04.oo.
Padukan indonezyjski żaglowiec.
Paduny liny biegnące od szczytu steng do burt za wantami.
Pagaj potocznie- małe wiosło.
Panfiwa średniowieczny statek wiosłowo-żaglowy.