Za miejsce powstania okrętów liniowych uważa się Anglię, natomiast fregaty były dziełem Francuzów. W drugiej połowie XVII w. minister Colbert powierzył matematykom i fizykom francuskim zaprojektowanie okrętu, który miałby właściwości fleuty i pinasy. Okręty liniowe były bowiem mało zwrotne, ociężałe i wolne. Od okrętów tych wymagano w pierwszym rzędzie, aby pod pełnymi żaglami nie miały większych przechyłów bocznych niż 7° i zdolne były żeglować przy każdym kierunku wiatru.
Dlatego wynikła konieczność budowy okrętów szybszych, o większych zdolnościach manewrowych. Okrętami tymi zostały właśnie fregaty. Pod koniec XVII w. posiadały na jednym pokładzie 20-40 dział, ale w XVIII w. ich liczba zwiększyła się do 40-60, w tym celu przybył drugi pokład działowy i równocześnie zniknęły obydwie nadbudówki. Pierwsze typy fregat służyły jako okręty zwiadowcze do celów ochrony i kontroli linii żeglugowych. Później fregaty spełniały rolę okrętów eskortowych w konwojach statków handlowych a także miały za zadanie ochronę linii żeglugowych i okrętów liniowych. Fregaty XIX w. dały początek współczesnym krążownikom.
Odznaczały się eleganckim kształtem zanurzonej części kadłuba, niskimi burtami i stosunkowo małą wypornością. Ze względu na to, że były mniejsze niż okręty liniowe, miały również lżejszą konstrukcję. Ich burty łatwiej podlegały uszkodzeniom w walce i dlatego nie mogły być ustawiane razem z ciężkimi okrętami liniowymi. Zadaniem fregaty w walce było dobijanie uszkodzonych okrętów przeciwnika lub pomaganie własnym uszkodzonym jednostkom, które nie były zdolne do manewrów.
Ożaglowanie fregat było standardowe: na trzech masztach 3 lub 4 żagle rejowe, bezanżagiel na stermaszcie, na bukszprycie jeden lub dwa żagle rejowe, a później żagle sztakslowe. Fregaty rozpowszechniły się we flotach wszystkich państw europejskich i w Ameryce a w Lubece budowę pierwszych rozpoczęto już pod koniec XVII w. Fregata „Fryderyk Wilhelm” zbudowana została dla celów obrony portu Emden przed okrętami francuskimi a sama brała udział w walce nawet przy Wyspach Zielonego Przylądka. Miała bogato zdobioną nadbudówkę rufową z wielką tarczą, przedstawiającą postać Fryderyka Wilhelma na białym koniu.
