71. Szkunery Wielomasztowe

CCF20141111_00091

 

Mimo tego, że szkunery dwumasztowe były rozpowszechnione i lubiane również w Europie, i to głównie na wybrzeżu Morza Północnego i Bałtyku, do ich dalszego rozwoju doszło w Ameryce Północnej. Od drugiej połowy XIX w. coraz częściej pojawiały się szkunery trzy-, cztero i pięciomasztowe, których skośne żagle wymagały mniej licznej załogi, niż statki takiej samej wielkości z ożaglowaniem rejowym.

Sześciomasztowy szkuner „Wyoming”, najdłuższy drewniany statek świata (108 m), który miał pojemność 3730 BRT oraz nośność 5000 t, wymagał załogi liczącej tylko 12 osób. Szkunerem był również jedyny siedmiomasztowy żaglowiec świata, „Thomas W. Lawson”, którego stalowy kadłub mieścił prawie 8000 t węgla, przewożonego z Filadelfii do Teksasu. Ze względu na duże zanurzenie (8,5 m) statek nie mógł zawijać do większości portów, a w ciężkich warunkach meteorologicznych był bardzo trudny w ob-słudze.

Dlatego właśnie po przebudowie był eksploatowany do przewozów ropy naftowej z Zatoki Meksykańskiej do portów północ-no-wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych. W 1907 r. wioząc ropę do Londynu w czasie sztormu rozbił się na skałach wysp Scilly. „Thomas W. Lawson” ze względu na swoją wielkość, konstrukcję i takielunek a także z przyczyn nawigacyjnych jak i ekonomicznych nie był dobrym statkiem. Wszystkie jego stalowe maszty z drewnianymi stengami miały taką samą wysokość — 58 m i na wszystkich były zupełnie identyczne żagle: siedem dużych żagli gaflowych, 7 topsli, 6 sztaksli i 5 przednich sztaksli, czyli razem 25 żagli.

Siedem masztów powodowało również trudności z terminologią, które marynarze rozwiązali w ten sposób, że kolejne maszty otrzymały nazwy dni tygodnia: pierwszy maszt nazywał się Monday (poniedziałek), drugi Tuesday (wtorek), itd. Wielkie szkunery, mimo tego, że przynosiły znaczne oszczędności w porównaniu z innymi żaglowcami, a także zaopatrzone były w silniki pomocnicze do stawiania żagli i parowe maszyny sterowe, nie wytrzymały w rywalizacji z parowcami. Niektóre wielkie szkunery jednak eksploatowane były do 1939 r.
 

spacer

Odpowiedz