Golden Hind był drewnianym galeonem zbudowanym w 1576 roku jako Pelican. Francis Drake odbył dwie wyprawy korsarskie wokół Morza Karaibskiego w latach 1566 i 1570 w towarzystwie sir Johna Hawkinsa, swojego kuzyna i konstruktora galeonu. W roku 1576 królowa Elżbieta wyraziła zgodę na rejs Drake’a wokół południowego krańca Ameryki przez Cieśninę Magellana, zbadanie amerykańskiego wybrzeża Pacyfiku i powrót do Anglii “Przejściem północno-zachodnim”. Golden Hinde zakończyła swoją podróż 26 września 1580 roku, wpływając do Plymouth po 2 latach, 10 miesiącach i 18 dniach podróży pokonując 16 tysięcy kilometrów.

 

Dane żaglowca:

-Typ- trzymasztowy galeon

-Wyporność- 150 ton brutto

-Wymiary- długość- 21,5 m, szerokość- 5,8 m, zanurzenie- 2,75  m

-Uzbrojenie- 18 dział

-Załoga- 80-85 osób

GALEON Udoskonalona wersja KARAKI, uzbrojony w 40 dział rozwijał prędkość 8 węzłów. Głównymi cechami charakterystycznymi galeonu były cztery maszty, potężna konstrukcja nadbudówki rufowej, znacznie mniejszy kasztel dziobowy, głęboki brzuch kadłuba i znaczne pochylenie dośrodkowe burt. Ogromne „galeony skarbów” przeprawiające się przez Pacyfik i Atlantyk w 16 i 17 wieku były najbardziej rozwiniętymi jednostkami oceanicznymi w owych czasach.