Wodowanie: 1932

Stocznia: Dania

Bandera: duńska

Ożaglowanie: pełnorejowiec

Typ: statek szkolny

Materiał: stal, pokład z drewna tekowego

Długość: 77 m

Szerokość: 10 m

Zanurzenie: 4,47 m

Powierzchnia żagli: 1636 m2

Napęd pomocniczy: 486 KM Frichs

Załoga: 99 osób

Sposób użytkowania: statek szkolny

W latach 20. XX stulecia Duńczycy mieli dwa duże żaglowce szkolne dla kadetów marynarki handlowej – „Viking” i „Kobenhavn”. Zostały zbudowane specjalnie po to, aby mogły służyć przyszłym marynarzom i oficerom, jednocześnie przewożąc w ładowniach różne towary. Wspaniały pięciomasztowy „Kobenhavn” był jednym z największych pełnorejowców, jakie kiedykolwiek zbudowano.

Jego pojemność wynosiła 3912 BRT, a kadłub miał długość 112,3 m. Został skonstruowany w Szkocji na zamówienie duńskiej spółki A/S Det Ostasiatiske Kompagnie. 14 grudnia 1928 r. opuścił port w Buenos Aires. Jeszcze tydzień później jego radiooperator rozmawiał z załogami kilku parowców. Od tamtej pory ślad po statku zaginął. Do dziś nie wiadomo, co się stało z duńskim barkiem, na którego pokładzie było 15 oficerów i marynarzy oraz 45 kadetów. W następstwie tej tragedii podjęto decyzję o sprzedaży czteromasztowca ,Viking”.

W czerwcu 1929 r. statek trafił do Gustafa Eriksona z Wysp Alandzkich w Finlandii, właściciela ostatniej handlowej floty, składającej się głównie z windjammerów. Przycumowano go do nabrzeża w porcie w Góteborgu w Szwecji, gdzie po dziś dzień służy jako hotel i restauracja. W 1930 r. Duńczycy nie mieli już żadnego szkolnego żaglowca, ale mimo tragedii „Kobenhavn” nadal uważano, że praktykowanie przyszłych oficerów i marynarzy floty handlowej na wielkich statkach żaglowych daje najlepsze rezultaty. Wkrótce rząd zlecił budowę nowego pełnorejowca, który nazwano „Danmark”.

Został zwodowany 19 listopada 1932 r., a w czerwcu następnego roku był już w pełnej gotowości do pływania. Do wybuchu II wojny światowej odbył sześć rejsów z kadetami na pokładzie. We wrześniu 1939 r. znalazł się w Nowym Jorku. Przez następne dwa lata cumował w Jacksonville na Florydzie, gdyż władze duńskiej marynarki handlowej poleciły załodze, aby nie opuszczała Stanów Zjednoczonych. Gdy pod koniec 1941 r. USA przystąpiły do wojny, Duńczycy oddali „Danmark” do dyspozycji Amerykańskiej Straży Wybrzeża (US Coast Guard). Do połowy 1945 r. Amerykanie przeszkolili na tej jednostce ponad 5 tys. kadetów.

Gdy ich zdobyczą wojenną stał się niemiecki bark „Horst Wessel”, od razu nadali mu nową nazwę – „Eagle” – i włączyli go w skład jednostek, na których szkolili się przyszli oficerowie i marynarze. „Danmark” wrócił do Danii w lecie 1945 r. Od 1946 do 1990 r. odbywał regularnie dwa pięciomiesięczne rejsy szkoleniowe rocznie – jeden dla kandydatów na oficerów, drugi dla przyszłych bosmanów i marynarzy. Trasa pierwszego, rozpoczynającego się w styczniu, prowadziła z La Spezii we Włoszech na Wyspy Kanaryjskie, a czasem także na Antyle i wzdłuż wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych. W maju statek wracał do Kopenhagi, gdzie przez następne dwa miesiące był odnawiany i przygotowywany do corocznej sierpniowej podróży.

„Danmark” z kadetami na pokładzie zawijał do różnych portów w Europie, potem płynął na Wyspy Kanaryjskie, by w grudniu, przed Bożym Narodzeniem, znaleźć się z powrotem w La Spezii. W tym okresie miał dwóch kapitanów i dwie stałe załogi, uczestniczące albo w jednym, albo w drugim rejsie. W ich skład wchodziło 19 oficerów i marynarzy. Na pokładzie szkoliło się 80 kadetów – od 1983 r. także kobiety. Na początku lat 90. XX w. przeprowadzono długo odkładany remont generalny jednostki. Od tej pory żaglowiec odbywa tylko jeden rejs rocznie, w czasie którego młodzież może zdobyć podstawowe umiejętności.

Zgodnie z decyzją władz zrezygnowano ze szkolenia na nim przyszłych oficerów duńskiej marynarki. Obecnie „Danmark” jest jednym z ostatnich wielkich pełnorejowców pełniących wyłącznie funkcję statku szkolnego. Na początku kwietnia 2000 r. opuścił swój nowy port macierzysty w Frederikshavn i popłynął na Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych, a potem uczestniczył w paradach na wschodnim wybrzeżu USA. Wrócił do kraju 16 sierpnia. W 2001 r. od 7 sierpnia do 16 listopada trasa rejsu żaglowca prowadziła wzdłuż duńskich wybrzeży na Morze Północne, następnie przez kanał La Manche i Atlantyk na Wyspy Kanaryjskie, a stamtąd na Azory i do Portsmouth w Wielkiej Brytanii.